Assalamualaikum semua. Tak tahu nak mula macam mana. Aku dibesarkan dengan keluarga yg kurang didikan agama. Adik beradik aku 4 orang kesemuanya. 3 perempuan dan seorang adik lelaki. Aku anak ketiga. Umur aku sekarang dah 33 tahun. Kehidupan masa kami kecil memang susah. Tapi mak ayah tetap usaha cari rezeki buat kami sekeluarga.
Tapi masa aku kecil lagi mak ayah aku jenis tak pernah ambil tahu hal pelajaran mahupun hal agama. Kami adik beradik usaha sendiri. Sehingga belajar solat pun kakak aku yang sulung yang ajar kami adik beradik. Itu pun belajar dari panduan buku solat dan juga belajar dari sekolah. Kami adik beradik berdikari sendiri.
Bayangkan aku umur 5 tahun da pandai masak sendiri. Balik sekolah tadika aku tumpang ayah kawan aku bonceng basikal berdua dibelakang dengan kawan aku. Tak pun aku jalan kaki sendiri balik rumah. Ikutkan jauh juga sekolah tadika nak ke rumah aku. Nasib la zaman dulu tak de sangat orang jahat yang tak berperikemanusian macam sekarang ni. Zaman dulu kecil2 boleh berjalan merata kampung tanpa rasa risau orang nak buat perkara jahat kat diri.
Dari kecil mak ayah selalu brmasalah. Punca selalunya ayah suka berfoya foya dan mak pula suka berjantan. Bila mak kantoi mula prbalahan besar depan kami anak anak. Walaupun ayah suka bazirkan duit dengan perbuatan haram tapi tak pernah ayah kasi duit keuntungan dia untuk kami sekeluarga makan.
Mak sendiri bagitahu kami ayah akan asingkan duit hrm untuk beli pakaian atau bahan bahan pencuci. Mak pula ketika tu kerja kilang. Banyak kali mak kantoi selingkuh dengan ayah. Dan pernah sekali tu ayah lepaskan mak talak satu dan mereka rujuk kembali. Sampai la kami adik beradik da besar. Alhamdulillah masing2 sudah berjaya ke menara gading dan sudah bekerja di sektor kerajaan.
Sampai kami da besar dan punya keluarga sendri pun perangai mak tak pernah berubah suka berjantan. Ayah pula Alhamdulillah bila dah tua ayah dah berubah. Solat tak pernah tinggal dan mula belajar mengaji di surau. Tapi mak tak. Puas ayah suruh mak solat. Mak akan mengamuk dan kerana suruh solat pun mereka boleh ada masalah besar.
Kami adik beradik masing2 punya keluarga dan tinggal di kuala lumpur. Mak ayah di johor. Sampai suatu hari tu ayah call bagitahu yang mereka sudah berpisah. Bayangkan hidup mereka bersama lebih 40 tahun tp akhirnya berpisah juga jalan penyelesaian. Ayah menangis dan bagitahu aku yang dia gagal nak didik mak. Banyak kali mak kantoi selingkuh dengan ayah.
Dan ayah tak nak jadi suami menanggung dosa. Mak dari dulu suka kalau kami adik beradik pakai pakaian yang menjolok mata. Kalau boleh tak nak kami pakai tudung supaya nampak urban dan tak kolot depan kawan2 dia. Nasib baik kakak sulung aku sentiasa ingatkan kami adik beradik pasal agama dan menutup aurat.
Mak ketika tu bekerja di sebuah hotel. Aku ingat lagi masa aku belajar di universiti tempatan. Mak kerap minta gambar aku. Katanya rindu nak tengok gambar aku. Rupanya mak gunakan gambar aku untuk menyamar jadi aku. Macam mana aku boleh tahu? Mak kantoi dengan aku bila masa tu aku balik rumah cuti sem.
Aku pinjam hp mak dan aku tengok ada seorang budak lelaki mesej mak aku bersayang2. Aku bukak mesej tu tengok banyak sangat gambar aku yang mak send kat budak lelaki tu. Bila aku tanya mak kenapa guna gambar aku send dekat jantan tah siapa. Sampai dunia pun mak takkan mengaku walaupun dah kantoi terang terangan.
Kalau baca mesej tu rasa macam nak maki mak sendiri. Guna gambar anak sendiri tapi mesej bukan-bukan dengan jantan. Mak sendiri sebar gambar anak kat lelaki lain. Bukan aku sorang je yang kena. Kakak2 aku pun sama terkena macam aku. Sikit pun tak ada rasa bersalah dengan perbuatan dia jajar muka anak sendiri menyamar guna gambar anak mesej tak senonoh dengan jantan.
Adik lelaki aku je terselamat. Sepanjang aku jadi anak dia 33 tahun ni. Tak pernah tengok mak solat walaupun sekali. Apatah lagi kalau solat cukup 5 waktu. Sampai la sekarang ni walaupun umur mak da nak masuk 60 tahun. Mak tetap dengan perangai lama. Mesej dengan jantan tah siapa. Lagi la zaman sekarang dengan fb, whatapps bagai. Dah tua umur 60 tahun still macam dulu lagi.
Baru hari tu kantoi guna gambar kakak aku. Sudahnya kami adik beradik dah tak share or post gambar2 di sosial media. Takut mak guna gambar kami adik beradik menyamar dengan jantan kenalan di alam maya. Tak tau la siapa lagi sasaran mak agaknya. Lagi senang la sekarang ni dia ambil gambar perempuan di fb.
Mak akan cuak kalau kami adik beradik nak pegang hp dia. Memang setiap kali tengok whatsapp masuk mesti ada je jantan2 dok mesej sayang2 la. Mak menyamar jela sampai tua. Zaman sekarang ni lagi la edit2 gambar muka tua boleh jadi muda. Doa jela yang mampu kami adik beradik buat. Segala nasihat teguran semua kami da buat.
Mak macam biasa tak akan mengaku. Kami adik beradik dah malas brbalah dengan mak. Yang kami mampu hanya berdoa semoga Allah buka pintu hati mak untuk berubah. Alhamdulillah, terima kasih Allah.. walaupun kami adik beradik dibesarkan dalam keluarga yang macam ni. Allah berikan akal untuk kami
adik beradik berfikir mana baik buruk dalam kehidupan. Bila mak nak berubah? Hanya Allah yang dapat beri hidayah buat mak. Kami adik beradik sentiasa berdoa moga Allah bukakan pintu hati mak untuk dekatkan diri dengan Nya. Aku harap pembaca semua doakan mak aku berubah sebelum Allah tarik nyawa mak.
Kisah berikut lebih mengerikan,
Mak Kenalkan Lelaki Ni Kpd Kami Adik Beradik, Aku Tak Berapa Berkenan, Satu Hari Mak Dtg Melawat Aku Di Asrama Dgn Lelaki Itu, Mak Kata Ada Nk Bgtau Sesuatu, Namun Apa Yg Mak Bongkarkan Buat Aku Rasa Jijik
Âssâlâmuâlâikum buât semuâ pembâcâ. Sebelum kâliân bâcâ confession ni, ingin âku kâtâkân di sini bâhâwâ tujuân penulisân ini bukânlâh bermâksud untuk âku mengâ1bkân sesiâpâ, lebih-lebih lâgi mâk âku sendiri.
Cumâ âku nâk kâliân bukâ mâtâ dân berwâspâdâ dengân segâlâ kemungkinân yâng boleh berlâku dâlâm hidup kâliân. Mungkin âdâ ântârâ pembâcâ confession ni sebenârnyâ dâh pun menjâdi âdik-berâdik tiri âku tânpâ kâliân ketâhui.
First of âll, âku nâk bâgitâu yâng âku ni boleh dikâtâkân ‘living ând growing in â broken fâmily’ dân âku tâu, zâmân sekârâng ni, bukân âku sorâng yâng dibesârkân dâlâm fâmily mâcâm ni. Râmâi lâgi di luâr sânâ yâng hidup dâlâm keâdâân lebih susâh. Pendek ceritâ, âyâh âku dâh meninggl lebih kurâng 5 tâhun lepâs.
Lepâs âruwâh âyâh âku meninggl, kâmi sekeluârgâ berpindâh untuk stây dengân nenek âku di kâmpung. Sepânjâng mâk âku bergelâr jândâ ni, âdâ sâtu perkârâ yâng âku susâh nâk terimâ. Mâk âku ni jenis perâmâh orângnyâ. Sâmpâi sâtu tâhâp, âku râsâ mcm melebih-lebih pulâ râmâhnyâ, especiâlly dengân lelâki.
Sepânjâng tempoh ni jugâ âku dâh ‘diperkenâlkân’ dengân râmâi prospek ‘âyâh bâru’. Dân semuânyâ ‘suâmi orâng’. Sebâgâi ânâk sulung, memâng âutom4tik kitâ âkân râsâ ‘overprotective’ terhâdâp fâmily, mâkâ âku râsâ bertânggungjâwâb untuk menegur mâk âku kâlâu âku râsâ bendâ tu sâlâh.
Âwâl2 âku câkâp yâng âku ni sebenârnyâ jenis yâng mâlâs nâk âmbil ‘port’ dâlâm urusân orâng. Lâgi2 dgn siâpâ mâk âku berkâwân sbb âku râsâ diâ pun dâh besâr, dâh jâuh lâgi mâtâng dâripâdâ âku. Tâpi bilâ soâl ‘âyâh bâru’ ni dibângkitkân, âku memâng pântâng kâlâu mâk âku sebut yâng lelâki tu ‘suâmi orâng’ sebâb âku tâkkân pernâh lupâ mcm mânâ mâk âku dulu pernâh terlukâ bilâ dâpât tâu yâng âruwâh âyâh âku kâwin lâgi sâtu senyâp2.
Oleh itu, âku boleh câkâp yâng âku cukup fâhâm dgn perâsâân isteri no.1 yâng râsâ terâniâyâ, tertipu, bilâ suâmi diâ berpoligâmi secârâ senyâp2. Pernâh suâtu mâsâ âku bertengkâr dgn mâk âku sâmpâi âku keluârkân âyât ni; “kâlâu mâk kâwin dgn lâki orâng, mâk pun sebenârnyâ sâmâ mcm bini ke-2 âyâh dulu. Perâmpâs!”.
Âku tâu, âgâk keterlâluân utk âku berkâtâ begitu dgn mâk sendiri. Tâpi âku tâk nâk keluârgâ orâng lâin pulâ porâk-perândâ sbb tâk boleh terimâ kehâdirân mâk âku sbg isteri ke-2 orâng lâin, ibu tiri kpd ânâk2 suâmi orâng lâin. Âku tâk sânggup. Cukuplâh keluârgâ âku sendiri yâng terpâksâ berhâdâpân dgn âkibât sebuâh percer4iân.
Nâk dipendekkân ceritâ, dâlâm tâhun lepâs, mâk âku perkenâlkân kâmi âdik-berâdik dgn sorâng pâkcik ni yâng berstâtus ‘suâmi dân âyâh orâng’. Mulâ2 âku jumpâ pâkcik tu, âku cubâ utk bermânis mukâ (mungkin sbb dâh mâkin mâtâng). Âku cubâ utk buâng segâlâ persepsi negâtif.
Âku cubâ utk letâk diri âku di tempât mâk âku yg mungkin kesunyiân tânpâ temân hidup. Âku cubâ letâk kebâhâgiâân mâk âku sbg priority wâlâupun mungkin âkân âdâ pihâk yâng terlukâ. Ând âs time went by, memâng âku nâmpâk ‘persâhâbâtân’ merekâ ni mâkin lâmâ mâkin râpât. Pernâh âku tânyâkân pâdâ pâkcik tu dulu.
“Isteri pâkcik tâu tâk yg pâkcik berkâwân dgn mâk sâyâ ni?”.Korâng mesti boleh âgâk âpâ jâwâpân diâ kân. Mestilâh tâk. Hmmm. Since then, âku tâk komen bânyâk. Âku perhâti je sejâuh mânâ hubungân diorâng ni boleh pergi.
Setiâp kâli diorâng ‘on the phone’, setiâp kâli tu âku râsâ menyâmp4h, melu4t bilâ mâk âku sengâjâ lembutkân suârâ diâ bilâ diâ bersembâng dgn pâkcik tu. Bilâ bercâkâp dgn ânâk2 sendiri, bukân mâin kâsâr lâgi. Mâkin âku diâmkân je bilâ tgk diorâng still berhubung, mâkin menjâdi-jâdi pulâ âku râsâ permâinân diorâng ni.
Pâkcik tu tinggâl di selâtân tânâh âir. Mâk âku pulâ tinggâl di bâhâgiân utârâ. Âku, sebâgâi penuntut IPTÂ sekârâng study di Selângor. Kâdâng2, bilâ mâk âku dâtâng jenguk âku di U, diâ bâwâ pâkcik tu sekâli. Jâdi, jelâslâh yg diorâng ni berdâting. Mâk âku selâlu jugâ gunâ âlâsân utk ke KL âtâs urusân kerjâ, tâpi sebenârnyâ ‘berdâting’ dgn pâkcik tu.
Dâlâm 3-4 bulân lepâs, mâk âku dâtâng jenguk âku lâgi di U, bâwâ âku dân âdik lâki âku sorâng ni keluâr mâkân. Pâkcik tu pun âdâ sekâli. Lepâs mâkân, mâk âku ckp âdâ bendâ yg diâ nâk bâgitâu âku. Âku tânyâ diâ, “Kenâpâ? Nâk kâwin?”.
Mâk âku dân pâkcik tu sâling berpândângân. Lepâs tu mâk âku tânyâ âku bâlik, “Boleh ke?”. Âku jâwâb, “Kâkâk tâk pernâh hâlâng pun sebelum ni kâlâu mâk nâk kâwin. Cumâ jgn kâwin senyâp2. Buât ikut cârâ yg betul. Kâlâu bini pâkcik tâk tâu lâgi, bâgitâu dulu.”
Tibâ2 mâk âku câkâp, “Mâk dâh kâwin”. Âllâh. Sumpâh âku câkâp, mâsâ tu, luluh jântung âku bilâ dâpât beritâ tu. Entâh mâsâ bilâ, entâh mcm mânâ mâk âku kâwin pun âku tâk tâu. Entâh berâpâ lâmâ diorâng simpân râhsiâ ni pun âku tâk tâu. Mâsâ tu, âku memng x boleh nâk fikir âpâ2 dâh. Memâng âku tâk percâyâ mâk âku sendiri sânggup buât mcm tu.
Lâgi menyedihkân bilâ diâ membelâkângkân keluârgâ diâ sendiri yâng selâmâ ni mempertâhânkân diâ mâsâ diâ susâh. Semuâ âdik-berâdik diâ, nenek âku, semuâ xtâu pâsâl pernikâhân senyâp2 mâk âku ni. Dân âku râsâ, sâmpâi sekârâng, cumâ âku dgn âdik bâwâh âku je yg tâu pâsâl ni. Âdik2 âku yâng lâin semuâ xtâu lâgi sebâb diorâng pun still kecil2 lâgi. Âku pun xsâmpâi hâti nâk bâgitâu diorâng.
Âku bertânyâ lâ, bilâ, dekât mânâ diorâng kâwin semuâ. Bini pâkcik tu tâu ke tâk yg diâ dh kâwin dgn mâk âku. Jâwâpân diâ, mestilâh tâk. Lepâs je mâk âku câkâp yg diâ dâh kâwin tu, âku mcm still ‘in shock’ lâgi dân berâdâ dlm ‘deniâl stâte’ sâmpâi hâri ni. Âku lângsung dh xtânyâ pâsâl detâils perkâhwinân diâ sbb âku râsâ jijik dgn bendâ ni.
Even lepâs diorâng berkâhwin pun, âku tengok mâk âku tu sâmâ je mcm x kâwin. Hidup pun âsing2 jugâ. Sorâng kât utârâ, sorâng kât selâtân. Nâfkâh pulâ lâgi lâ. Tâng mânâ nâk bg nâfkâh dh kâlâu tinggâl pun x sebumbung. Nâfkâh zâhir pun âku tgk, mâk âku tiâp2 bulân still sâmâ je mcm sebelum kâwin, kâdâng2 âdâ lâ wâktu ‘sempit’. Silâp2, mâk âku yg bâgi pâkcik tu duit lâgi âdâ sbb pernâh sekâli hâri tu âku terbâcâ mesej mâk âku mintâ hutâng diâ bâlik dgn pâkcik tu.
Pokok pângkâlnyâ, âku tâk fâhâm âpâ tujuân diorâng berkâhwin sebenârnyâ. Âku xnâmpâk âpâ2 benefit pun kât keluârgâ âku. Lâgi teruk, âku râsâ âdâ. Sbb perkârâ ni mâsih menjâdi râhsiâ dâlâm keluârgâ, kâlâu âdâ bendâ yg buât âku terâsâ pun, âku kenâ pendâm, mâkân hâti sorâng2. Mâk âku dâlâm duniâ diâ, ânâk2 dlm duniâ mâsing2.
Memâng âku x nâfikân, mâk âku x âbâikân tânggungjâwâb diâ sbg mâk. Bâgi kâmi âdik berâdik duit buât belânjâ, beli âpâ2 yg perlu. Tâpi âku dpt râsâ yg âdik2 âku sgt kurâng dâpât kâsih sâyâng. Lâgi2 drpd seorâng âyâh. Wâlâupun âdik2 âku kecil lâgi, tâpi diorâng dâh mulâ mengerti yg mâk âku bersusâh2 utk keluârgâ kitorâng, tânpâ pertolongân seorâng ‘âyâh’. Wâlhâl sbenârnyâ kitorâng dâh âdâ âyâh tâpi lângsung x tunâikân tânggungjâwâb sebenâr diâ.
Ând sâmpâi sekârâng, semuâ âdik berâdik mâk âku xtâu psl bendâ ni. Âku xtâu lâ sâmpâi bilâ âku boleh bertâhân dgn râhsiâ ni sbb mâkin hâri âku râsâ hubungân âku dgn mâk âku mâkin renggâng. Tinggâl sebumbung tâpi xbertegur. Mâsuk dâpur tâpi buât hâl mâsing2.
Sebâgâi ânâk, lâgi2 ânâk sulung, âku tâu yg âku kenâ selâlu berâlâh. Âku lâ yg kenâ sâtukân bâlik keluârgâ kitorâng mcm dulu. Tâpi susâh bilâ mâk âku sendiri terlâlu ego utk mengâku kesilâpân diri diâ sendiri. Duit x boleh gântikân kâsih sâyâng dâlâm sebuâh keluârgâ. Sekârâng âku betul2 fâhâm bilâ orâng kâtâ kebâhâgiâân tâk boleh dibeli dgn wâng ringgit.
Dulu, âku pernâh ditegur kâwân mâk âku. “Hâttâ ibu kâmu tu seorâng pelâcur sekâli pun, kâmu tetâp kenâ hormâtkân diâ”. Âku still hormâtkân mâk âku. Sekârâng, âku cubâ utk elâkkân perbâlâhân dgn mâk âku. Jâdi âku âmbil jâlân utk berdiâm je dâlâm rumâh ni. Tâpi, sâmpâi bilâ âku hârus berdiâm dgn keâdâân mcm ni? Sâmpâi bilâ âku terpâksâ berdepân dgn râsâ bersâlâh terhâdâp mâkcik pâkcik âku psl râhsiâ perkâhwinân mâk âku ni? Diorâng yg bânyâk tolong fâmily kitorâng selâmâ ni.
Semuâ tu âku serâhkân pâdâ Diâ. Sekârâng, âpâ yg âku boleh buât, selâgi âku boleh bertâhân, âku âkân bertâhân. Wâlâu perit mcm mânâ sekâlipun, âku tetâp kenâ sokong mâk âku. Âku tetâp kenâ âdâ utk diâ.
Âkhir kâlâm, âku mohon kâliân boleh doâkân kebâhâgiâân fâmily âku dân semogâ pintu hâti mâk âku âkân terbukâ utk berubâh. Âku rindu fâmily âku yg dulu. Hâppy, wâlâupun hidup susâh. Wâlâupun âruwâh âyâh âku mungkin silâp dlm keputusân diâ untuk berpoligâmi secârâ senyâp2, tâpi diâ selâlu âdâ utk kâmi. Susâh mcm mânâ sekâli pun, diâ tetâp âkân utâmâkân fâmily dulu.
Utk âku sendiri, âku selâlu cubâ utk muhâsâbâh diri utk selâlu menjâdi ânâk yg bâik, yg boleh gânti sinâr kebâhâgiâân yg hilâng dlm fâmily âku ni. InsyâÂllâh, setiâp perkârâ Âllâh dh âtur cântik dâh dlm hidup kitâ. Mungkin ini pelâjârân hidup yg Âllâh berikân kpd âku supâyâ âku bersediâ sebelum âku âdâ fâmily âku sendiri. Semuâ âdâ hikmâhnyâ, insyâÂllâh.
Jâdi, âku hentikân confession âku sâmpâi di sini. Sebâk pulâ mâlâm2 ni. Terimâ kâsih kerânâ sudi membâcâ luâhân hâti ini. Âku doâkân semogâ kâliân sentiâsâ berbâhâgiâ di sâmping keluârgâ tersâyâng. Âmin. Zhâf. Sumber iiumc. Âpâ Kâtâ Ândâ. M0h0n mââf jikâ âdâ tersilâp dân s@lâh.. Terimâ Kâsih
Sumber Nalurikini
Apa Pendapat Anda? Dah Baca, Jangan Lupa Komen Dan Share Ya. Terima Kasih Banyak!
PERHATIAN: Pihak admin tidak akan bertanggungjawab langsung ke atas komen-komen yang diberikan oleh pembaca kami.
Sila pastikan anda berfikir panjang terlebih dahulu sebelum menulis komen anda disini. Pihak admin juga tidak mampu untuk memantau kesemua komen yang ditulis disini. Segala komen adalah hak dan tanggungjawab anda sendiri
Sementara itu, anda boleh baca juga kisah-kisah lain yang menarik dan menghiburkan di bawah ini yang dikongsikan seperti berikut:
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.